Graag wilde ik weer eens naar Ibiza. De laatste keer dat ik er was, was 10 jaar geleden met vriendinnen. Dat het nu een hele andere beleving zou worden, is een ding wat zeker is...
Terug in de tijd..
Toen ik zoveel jaar geleden Ibiza met vriendinnen bezocht, was ik een ander mens dan ik nu ben in bepaalde opzichten. Destijds hadden we een groepje met leuke meiden, maar we waren geen bestaand groepje vriendinnen die al jaren met elkaar omgingen. Eigenlijk was ik de ‘verbinder’ tussen deze en gene.
Wat vooraf ging
Ruime tijd voorafgaand aan deze vakantie zat mijn hele gezicht onder het eczeem. Een vreemd, onverklaarbaar soort. Het leek alsof mijn gezicht met een strijkijzer was bewerkt. Vurige plekken over mijn hele gezicht, waar zelfs de dermatoloog geen raad mee wist. Hij zei: "draag maar hoedjes, om je huid te beschermen tegen de zon". Dit deed ik uiteraard en ik wilde alles doen om er maar van af te komen.
In diezelfde periode gleed ik uit en brak ik mijn middenvoetsbeentje. Alhoewel dat niet te zien was op de röntgenfoto die gemaakt was in het ziekenhuis... Mijn voet heelde maar niet en mijn osteopaat vond het vreemd dat ik zo lang last had van de voet. Ik kreeg een second opinion bij een fysio met mogelijkheid tot het maken van röntgenfoto’s. Daar was dus duidelijk op te zien dat het middenvoetsbeentje gebroken was. Logisch dat ik nog niet lekker liep! Voor gips was het te laat en mijn voet moest ingetapet worden.
Tot overmaat van ramp liep ik ook al een aantal weken bij de tandarts met allerlei klachten en ontstekingen. De middag/avond voor vertrek lag ik nog in de tandartsstoel en werd mij afgeraden om de volgende ochtend te gaan vliegen. Door de luchtdruk zou ik last kunnen krijgen van de wond in mijn mond en rust nemen zou beter zijn voor mij…
Ik was totaal niet bezig met wat goed voor mij was, maar voelde me zo verantwoordelijk voor de groep dat ik tegen de tandarts zei dat ik absoluut mee moest, want als ik niet meeging, wilden ook een paar andere meiden niet. Dus ik wilde geen spelbreker zijn (zo voelde dat) en heb gevraagd hoe ik wel mee kon gaan. Met mijn gezondheid was ik totaal niet bezig. Ik dacht alleen maar, ik MOET mee.
De tandarts kwam met de “verlossende” mededeling dat als ik de volgende ochtend om 4.00u wakker werd en ik voelde me ok, dat ik dan kon gaan. Anders moest ik toch echt thuisblijven...
Daar gingen we
Je snapt het al, de volgende ochtend voelde ik me wel ok. Samen met de anderen ben ik richting luchthaven gereden. Paracetamol mee en door… Als je me in het vliegtuig had zien zitten! Als ik er aan denk moet ik gewoon weer lachen. Ik zat in het midden van de 3 stoelen en aan de ene kant zat een vriendin met vliegangst, welke ik aan het geruststellen was, en aan de andere kant ook een vriendin met spanning in haar lijf. Daar gingen we...
Op Ibiza heb ik de eerste dag nog wel een beetje rustig aan gedaan, maar daarna heb ik het wel super gezellig en fijn gehad. Ondanks de beperkingen van een zak over de voet op het strand, hoedje op voor het exceem en de wond in mijn mond die langzaam aan het helen was.
We gingen “uit” in de auto met radio Melodia erop waar allemaal lekkere jaren 80 en 90 muziek gedraaid werd. We zongen mee en hadden veel lol. Toen ik afgelopen keer op Ibiza alleen in mijn autootje rondreed had ik uiteraard weer dezelfde zender opstaan (bestond dus nog steeds). Ik haalde allemaal herinneringen op en zong weer heerlijk mee.
Wat is er veel gebeurd in 10 jaar tijd..
Na deze periode ben ik nog meer met bewustwording bezig gegaan. Ik ging op zoek bij mezelf om de “antwoorden” te vinden van al mijn gekke uit het niets komende klachten. Eindelijk stond ik er eens goed bij stil. Wat hadden ze mij eigenlijk te vertellen?! Waarom was dit allemaal en ook tegelijk?! Van het één in het ander?!
Vanaf die tijd ben ik langzaam aan beter naar mijn gevoel gaan luisteren. Wat wil ik nu zelf? Ben en blijf ik de pleaser en wil ik altijd (onbewust) maar aardig gevonden worden? Of ga ik meer mijn eigen gang en leer ik vaker nee zeggen als iets niet ok is voor mij?
Het is een lange weg om steeds dichter bij jezelf te komen, maar het komt goed! Ik spreek uit ervaring ;) We raken ons hele leven niet uitgeleerd en dat is maar goed ook, anders wordt het leven ook maar saai, toch? En ohja, Ibiza buiten het hoogseizoen alleen bezoeken is een échte aanrader. Kan ik nog even terug?
